04. Legendarische sportmomenten

Er zijn sportmomenten die je niet eens hoeft te zien om er een mooie herinnering bij de hebben. In een aantal gevallen is zelfs het horen van een zin die op tv/radio bij dit moment werd uitgesproken, vaak al genoeg. Naast de mooiheid van het moment, speelt natuurlijk wel mee dat ze vaak op tv en radio geweest zijn.
Je onthoudt ze daarom beter.

Het is echter zo dat alleen dat moment vaak herinnerd wordt. Wie weet nog of Oranje eigenlijk een goede wedstrijd tegen de USSR in 1988 speelde? Was de wedstrijd die Zoetemelk won aan het eind van zijn carriere eigenlijk spannend? Geen idee, maar ik weet wel hoe Marco scoorde en hoe Joop over de finish kwam. En ik weet nog beter wat er toen gezegd werd! Een afwijking? Zeker, maar altijd handig voor quizzen en verjaardagen. En ik ben niet de enige met die afwijking.
Hier komen er een paar toppers:
"38 jaar en hij heeft hem!".

"Oh wat een goal, wat een schitterend doelpunt. Niet te geloven zoals hij die bal uit de lucht oppakt uit de hoek daar".
"1-0, we leiden!" en "Zijn we er toch ingetuind".
"Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp, oooooooooooooooooooooooooooooooh".

Ook zijn er nog een aantal momenten die ook heel mooi zijn, maar waarbij ik geen idee heb, wat het commentaar op de tv/radio is. De snookerfinale van 1985 tussen Taylor en Davis, de overwinning in Seoel 1988 van Regilio Tuur op Kelcie Banks of de wereldgoal van Bergkamp tegen Newcastle.

Daarnaast zijn er ook mensen die onbedoeld onderdeel zijn van een legendarisch sportmoment.

Zo is er bijvoorbeeld de keeper van Helmond Sport: Otto Versfeld, die altijd geassocieerd wordt met 5 december 1982. En Hilbert van der Duim met de vogelpoep en het eerder stoppen op de 5 kilometer. Greg Louganis die zijn hoofd stootte. Sven Kramer die naar zijn coach luisterde. En Peter Shilton, die de Hand van God tegen kwam.

Tenslotte zijn er veel historische nederlagen. Deze blijven ook goed hangen, hoewel je bij het resultaat slechte gevoelens hebt. Bijvoorbeeld:
Nederland-Argentinië (1978)
Ben Johnson (1988)
Bayern-Manchester United (1999)
AZ-Sporting (2005)
En de moeder van alle nederlagen: Duitsland-Nederland (zwei-eins) uit 1974.











Volgens mij bestaat legendarische sport niet uit mooie wedstrijden maar uit mooie momenten. Toch nemen we meestal geen genoegen met een samenvatting achteraf. We willen het live zien en horen en beleven. Vaak blijven dan een paar momenten hangen. Gelukkig maar. In 1988 won PSV geweldig de EC1 finale van Benfica. Het had daar een heel slechte wedstrijd en dito verlenging voor nodig. Een samenvatting van de penalties en de wetenschap dat de cup met de Grote Oren gewonnen werd, volstaat volgens mij. Niet mee eens, huur de dvd eens en laat je verrassen ;-)

Veel van deze momenten staan op de site van de NOS:
http://http//studiosport50jaar.nos.nl
Ga er eens geen en je hebt een avond vermaak.

_______________________________________________________________________________________