vrijdag 4 mei 2012

114. Exit Sandman

.

Gisteren is de beste closer van de wereld geblesseerd geraakt. Groot nieuws in honkballand.
Mariano Rivera, de afsluitende werper van New York Yankees scheurde bij de warming up zijn rechter kruisband. Einde seizoen voor Mo Rivera (42), The Panama Express van NYY.
De blessure van Rivera werd ook nog opgevolgd door een nederlaag tegen Kansas City Royals, 3-4. De ploeg uit New York leek behoorlijk aangeslagen.

Direct werd op zender en twitter gespeculeerd of dit het einde van de Sandman was. Mede omdat de werper zelf ook al had laten doorschemeren dat dit seizoen mogelijk zijn laatste was. Maar de bescheiden Panamees Rivera wilde gisteren zelf niet van een einde carrière weten. “Eerst maar de operatie” liet de teleurgestelde pitcher weten.

En hoewel ondergetekende anti Yankees is, heb ik veel respect voor Rivera. Jarenlang was het optreden van No. 42 een garantie voor een gewonnen wedstrijd.

Als Rivera, meestal in de negende inning als de Yankees een kleine voorsprong hadden, naar de heuvel kwam, wist de tegenstander dat de kansen minimaal waren om de bal te raken laat staan te scoren. De winst voor de honkballers uit NY was nagenoeg zeker. Dat leverde hem ook de bijnaam The Sandman op.

In het eigen Yankee Stadium werd de opkomst van Rivera ondersteund met het nummer Enter Sandman van Metallica. Mo the Sandman kwam even de tegenstander in slaapbrengen.

Exit light
Enter night

De laatste twee jaar was het allemaal net iets minder. De onklopbare closer liet soms steekjes vallen. De snelheid van de aangooien werd minder maar nog steeds bovenmatig goed.
Als we de cijfers van Rivera erbij pakken, dan hoort hij bij de absolute top. Een kleine greep hieruit: 5 x winnaar van de World Series, 12 x All Star en de meeste saves (gewonnen wedstrijden als closer) van allemaal: 608!

En na de 18 seizoenen die Mariano, Hammer of God, Rivera, bij de Yankees speelt, spreekt Mo nog steeds slecht Engels.
Mede daardoor is hij een (cult)held en een echte sportheld. En ook al vind je de Yankees niets, moet je niets hebben van Steinbrenners miljoenen of heb je zelfs niets met honkbal, dan nog kan je respect hebben voor Mariano Rivera. En mocht Rivera nooit meer spelen, mocht hij nooit meer opkomen op Enter Sandman, dan kan je nog bij hem eten.


Hij is namelijk mede-eigenaar van het restaurant Mo's New York Grill. Mocht je in New York zijn dan moet je naar 14 Memorial Hwy, New Rochelle, NY 10801 en wie weet staat Rivera volgend jaar in de keuken?
En anders zullen we het met deze beelden moeten doen

vrijdag 27 april 2012

113: Play Off Time

.
De reguliere NBA-competitie zit er op! 66 wedstrijden gespeeld, tijd voor het hoofdgerecht: de Play Offs.
Dit jaar werd er door de staking een verkorte competitie gespeeld. Hoewel het allemaal spectaculair begon, was het allemaal een beetje voorspelbaar. Dat is sowieso een beetje het euvel van de NBA, te weinig echt spannende potjes. Maar toch waren er een paar epische wedstrijden bij, bijvoorbeeld de wedstrijd in Madison Sqaure Garden tussen de Knicks en de Lakers waarin Jeremy Lin opstond. En twee wedstrijden van Atlanta Hawks waarin ze verloren in drie en wonnen in vier! verleningen. En hadden we vorig weekend de wedstrijd tussen de Lakers en Oklahoma City met de uitsluiting van Metta World Peace.
East Conference
Vooral in het oosten werd de top acht snel duidelijk en speelden er zes teams een verloren seizoen. Detroit, Cleveland, New Jersey, Toronto, Washington en Charlotte speelden al snel voor het vermaken van het thuispubliek. Ze waren verreweg te wisselvallig om mee te doen om de prijzen. Voor plaats 8 streden drie teams (Knicks, 76’ers en Bucks). In de laatste week bleek dat Milwaukee Bucks toch wat te kort kwam.

De bovenste plaatsen gingen zoals verwacht naar Chicago, Miami en Boston. Leuk was dat Indiana zich daar brutaal tussenspeelde. De Pacers beginnen dan ook als een enorme outsider aan de playoffs.

En net voor bel kregen we een landgenoot in de Playoffs. Good old Dan Gadzuric speelt de rest van het seizoen voor de New York Knicks. Dat kijkt weer even wat leuker.
Daarbij is de sensatie van dit seizoen Jeremy Lin (Linsinaty!) net weer op tijd fit om nog wat potjes mee te doen na zijn operatie.

Ook Derrick Rose is op tijd weer in vorm. De sterspeler van de Bulls miste bijkans het halve seizoen door diverse blessures. Toch bleven de Bulls winnen en sloten het seizoen als eerste af. Chicago blijft daarom samen met de Miami Heat de ploeg die favoriet is voor de titel in het oosten.

Orlando leek zich daar ook bij te scharen maar ruzie tussen coach Van Gundy en Dwight Howard en een blessure van de laatste, maar de Magic zo goed als kansloos. Alom wordt gedacht dat Superman volgend jaar zijn vliegkunsten ergens anders gaat vertonen.

Noemenswaardig te vermelden is dat de Charlotte Bobcats, het team van Michael Jordan, zijn laatste 23 wedstrijden op rij verloor. Daar zal dus wel wat gaan gebeuren.

West Conference
In het westen was de strijd spannender. Hoewel de eerste 5 waren al snel duidelijk waren, verschilde de volgorde soms per wedstrijd. De eerste plaats ging uiteindelijk tussen Oklahoma en San Antonio. En net als vorig jaar had niemand het aan het begin van het seizoen over San Antonio maar staan ze net als vorig jaar gewoon bovenaan. Het is te hopen voor de Spurs dat ze niet als vorig jaar weer roemloos in ronde 1 verliezen. Maar dit jaar is iedereen fit bij SAS.

Daarachter streden de beide LA-teams voor plaats 3 en 4. Uiteindelijk waren de Lakers net wat beter dan de Clippers. In het begin van de competitie speelden hoog ingeschatte teams als Dallas en Memphis erg zwak maar gaande weg de competitie kwamen ze in vorm. Dat zijn dus weer teams om rekening mee te houden in de Playoffs.

In het oosten was het ook spannend voor de plaatsen 6,7, en 8 voor de play offs. Hier streden 6 teams voor. Ze vielen de afgelopen twee weken een voor een af. Portland, Houston en uiteindelijk Phoenix kunnen vervroegd met vakantie.

En dan was er vorig weekend nog een incident rond Ron Artest, de speler van de Lakers die sinds dit seizoen als boeddhist Metta World Peace door het leven gaat. Na een score tegen Oklahoma hoekte hij James Harden in de Elleboog van de Week tegen de grond. World Peace werd voor maar voor 6 playoff-wedstrijden geschorst. Hij kan dus in ronde twee weer opgesteld worden. Dan moeten de Lakers wel afrekenen met Nuggets en moet coach Mike Brown hem durven op te stellen. Maar Metta zei sorry, dus die zal wel weer spelen.

Goed klaar met de voorgerecht, nieuwe ronde nieuwe kansen en de dit seizoen behaalde resultaten, bieden geen garantie meer. We gaan voor de prijzen spelen!

Wedstrijden:
Chicago – Philadelphia
Boston – Atlanta
Indiana – Orlando
Miami – New York

San Antonio – Utah
Memphis – LA Clippers
LA Lakers – Denver
Oklahoma City - Dallas

Mijn voorspelling voor de halve finales in beide conferences:
Chicago- Boston
Miami – Indiana
San Antonio – Memphis
LA Lakers – Oklahoma City

Maar ik heb weinig voorspellingen goed, de Finales zouden dus zomaar kunnen gaan tussen New York en Clippers J


zaterdag 14 april 2012

112. "Zo kan het ook" II

.

Amerikanen kunnen er vaak een hele show van maken maar vrijdag 13-4-2012 had ik er toch wel een brok in mijn keel van. Een dertienjarige jongen mocht de eerste symbolische aangooi voor een potje honkbal gooien. So what?

Niet zo maar een joch. Nee, een zoon van een speciale Giantsfan. Precies een jaar geleden werd de vader van Tyler het ziekenhuis ingemept door LA Dodgersfans. Bryan Stow lag enige tijd in coma en zal nooit meer de oude worden. De actie die daarop vanuit de honkbalclub uit SF volgde omschreef Mart Smeets als "zo kan het ook". Ik nodig u graag uit deze te lezen.


Een jaar na het drama rond zijn vader Bryan, mocht Tyler Stow dus de eerste pitch gooien voor de San Francisco Giants.
In de home opener van de Giants tegen de Pirates (5-0) stonden alle spelers achter de jongen.
Zijn vader, nog steeds in een rolstoel en zijn moeder keken trots toe via een videoverbinding.


Het was voor Bryan nog niet mogelijk zelf in het stadion aanwezig te zijn. Met een trage broze stem wenste hij zijn zoon "good luck". Bryan kreeg een staande ovatie van het AT&T Park.


Dan neemt Tyler de bal en gooit deze met een mooie boog naar de catcher. Opnieuw applaus. "Good Job" roept Giantsverslaggever Amy Gutierrez.
Nog een omhelzing van superster Tim Lincecum en dan is het klaar. Kippenvel!


De wedstrijd en de uiteindelijke overwinning werden aan Tyler opgedragen.
Wat een Giant(s) gebaar.
.

vrijdag 27 januari 2012

111. Ode to the Dunking Dutchman


Momenteel spelen er helaas geen Nederlanders in de NBA. Bij de Boston Celtics speelt wel Greg Stiemsma en de coach van de Miami Heat heet Eric Spoelstra, maar beide zijn Amerikaan. Met Nederlandse ouders, dat wel.

Maar vroeger hadden we Rik Smits in de NBA spelen. Die was heel lang en nog goed ook! Smits speelde van 1988 tot 2000 bij de Indiana Pacers. En de Pacers waren erg goed in die jaren. In het team speelde ook de beroemde Reggie Miller en had legende Larry Bird als coach.

The Dunking Dutchman
Rik Smits kwam in 1988 bij de Pacers. Al snel werd de lange Eindhovenaar een echte publiekslieveling.
Smits is met zijn lengte 2,24 meter (schoenmaat 53) de negende langste speler alle tijden in de NBA. Rik oogt als een enorme slungel met weinig gevoel voor iedere sport uberhaupt. Het tegendeel was dus waar!


Zijn bijnaam is The Dunking Dutchman. Verder staat Smits staat op de 4e plaats van alle spelers die ooit voor de Pacers hebben gespeeld. Hij is een held in Indianapolis en omstreken. En in het Conseco Fieldhouse, het stadion van de Pacers, is hij nog steeds een graag geziene speler. Hij is na zijn basketbalcarrière in de USA blijven wonen, en sleutelt momenteel veel aan motoren.

NBA finale
Hij is een van de rijkste Nederlandse (ex-) sporters, en speelde bijna 1000 wedstrijden in de NBA en scoorde daarin meer dan 14.000 punten.

Riks Smits haalde vaak de play offs. Het seizoen 1999-2000 was het sportieve hoogtepunt. Na playoff-overwinningen op de Milwaukee Bucks
(3-2), Philadelphia 76ers (4-2) en New York Knicks (4-2), speelde Rik Smits de NBA-finale. Daarin verloren zijn Pacers van de Los Angeles Lakers met 4-2.

All Star
Zijn persoonlijke hoogtepunt kwam toen hij in 1998 werd verkozen als starter voor de All-Star Game, tussen sterspelers als Michael Jordan en Shaquille O´Neal. De enige Nederlander tot nu toe!

Dit is een goed stel hoor, zou Theo Reitsma zeggen
Tot slot nog een keer het mooie filmpje van Rik met commentaar van DeMart. Kijk en geniet!

110. NBA update: eerste kwart is gespeeld

Op eerste kerstdag (het lijkt al weer zo lang geleden) startte het verkorte NBA seizoen. De heren b-ballers zijn nu ruim een maand onderweg, mooi tijd om een tussenbalansje op te maken.

Allereerst is te zien dat er twee ploegen heersen: Chicago Bulls (16-4) van Derrick Rose en Oklahoma Thunder (15-3) van Kevin Durant. Goed is daarbij te melden dat beide een aantal wedstrijden aan de kant zaten met blessures. Dus ook zonder de AllStars wonnen beide teams gemakkelijk. Voor de rest is het een heel spannende competitie met wekelijks stuivertje wisselen voor de playoff plaatsen.




Gerenommeerde (oude) ploegen als LA Lakers, Boston Celtics en kampioen Dallas Mavericks zijn erg slecht begonnen, maar lijken nu het lek boven te hebben. Ze staan in ieder geval weer in het linker rijtje. Jonge teams als de Clippers en Portland doen het goed. Die zouden zomaar de gevestigde orde kunnen verstoren. Het is gewoon weer een heel leuke competitie!

Maar ondanks alle positieve berichten, tekent zich in beide conferences nu al een flinke onder-de-streep-groep af van teams die na een maand eigenlijk al voor de kat zijn staart gaan spelen. Mochten de Wizards, Raptors, Pistons, Nets, Cavaliers, Bobcats en, verrassend, de Knicks kunnen in februari het zelfde winst-verlies aantal halen, dan kunnen ze al gaan bouwen voor het volgend seizoen. Dat zelfde geldt voor de Hornets, Kings, Suns en Timberwolves in de westelijke competitie.


En er spelen geen landgenoten dit seizoen in de beste basketbalcompetitie ter wereld. Maar dat zou zomaar kunnen veranderen. Francisco Elson en Dan Gadzuric strijden namelijk om plek bij Philadelphia 76’ers. En dat is geen vervelende club, de Sixers maken tot nu toe een goed seizoen door en liggen op koers voor een playoff plek.

Helaas dus nog geen Nederlanders. Vroeger wel, vroeger hadden We Rik Smits spelen bij de Indiana Pacers! The Dunking Dutchman van 2,24m, is allang gestopt en sleutelt momenteel aan motoren. Sowieso episch om dat lange lijf op een crossmotor te zien.Maar voor de echte fans nog even bewegend beeld van Rik Smits als hij met een mooi schot de wedstrijd van de Magic wint.


Dit seizoen is er na de playoffs nog een toetje: de Olympische Spelen. Er is inmiddels een lijst samengesteld voor Dream Team zoveel dat even goud moet gaan halen in Londen. Daarop staan alle andere sterren. Kijk maar even, je favoriete speler staat er bij. Een groep spelers met een jaarsalaris ter hoogte van de het gehele financiële tekort van Griekenland.


En je kan weddenschappen bij de bookmakers afsluiten: wint Team USA goud, dan krijg je voor iedere ingezette euro, 10 cent winst, wint een ander team, doen hoef je bijna niet meer te werken.

Maar wellicht dat een aantal moeten afzeggen omdat het korte seizoen toch wel zwaar is. Er is al een flink aantal spelers dat met blessures aan de kant zit. Het kan dus zomaar zijn dat een inzet op een land als Brazilië een gouden zet kan zijn.

We gaan het zien de komende maanden …

maandag 2 januari 2012

109. Top 10 van 2011

.
Zo, 2011 is voorbij. Mooi even tijd om de balans op te maken. Alle sportjaaroverzichten zijn weer geweest en jawel omdat WE wereldkampioen werden bij het honkbal, zat er wat Amerikaanse sport in. Te weinig natuurlijk. Daarom hierbij het lijstje dat ik voor SportAmerika (#SportAm) heb samengesteld. Wellicht dat je sommige fragmenten of gebeurtenissen niet (meer) kent.
Het is ook maar mijn selectie, heb je mooiere, epische of betere: reageer maar!

1. Opening Day MLB
Altijd een topdag in een sportjaar. Zonder echte hoogtepunten maar de dagen ervoor zorgen dat MLB Opening Day altijd een belevenis wordt.


2. Topicana Field
Het dak ging er af tijdens de wedstrijd tegen de Red Sox vs Rays. Het is natuurlijk wel symbolisch voor dit net-niet stadion. Al is de bak met roggen natuurlijk wel schitterend.


3. Rellen in Vancouver
Eigenlijk helemaal geen hoogtepunt. Belachelijk natuurlijk, een potje slopen na een verloren potje ijshockey. Maar het leverde wel epische foto’s op!


4. Red Sox season
De Red Sox begonnen met veel nederlagen, wonnen daarna bijna alles, om in september weer alles te verliezen. Memorabel seizoen. Alles is al be- en geschreven over de ploeg uit Boston. Uithuilen en opnieuw beginnen.


5. Pitch van Dirk
Voor wedstrijd 3 van de World Series gooit NBA kampioen Dirk “Duits sportman van het jaar” Nowitzki de symbolische eerste aangooi. Net wat beter dan Obama altijd doet maar Dirk kan beter blijven basketballen.

6. NBA Lockout
De staking vanwege (geschonden) principes maar het ging natuurlijk over geld. In tijden van crisis is het gewoon kein gelul, basketball spielen. Tot en met Obama bemoeide iedereen zich er mee. En met succes: op eerste kerstdag konden we allemaal met het kerstbord met de gevulde parelhoen op schoot kijken naar NBA basketball!

7. Laatste gang van Phil Jackson
Na wedstrijd 6 van de NBA playoffs, dat de uitschakeling van de Lakers betekende, liep de grote kampioenenmaker eenzaam naar de kleedkamers …. voor altijd klaar. Mooi beeld.
Mart Smeets heeft er een mooi stukje overgeschreven.


8. The Fail of the fokking Fegget
Weer niet echt een hoogtepunt. In de NBA riep Laker Kobe Bryant uit frustratie Fucking Faggot tegen een umpire. De commentator verzocht snel om een ander camerashot voor het geval er jonge kijkers keken. De liplezers kregen gelijk: een boete van $ 100.000 voor de MVP. Goede zaak.
Overigens vliegen de puta's je op de Europese voetbalvelden je tegemoet, daar gelden kennelijk andere regels ..


9. De overtreding en de directe afgang van Lamar Odom
Ook niet echt een hoogtepunt maar weer zeer symbolisch voor het verval van de Lakers. Na de grove overtreding op Mav Dirk in game 4 van de NBA playoffs kon Odom direct inrukken. Phil Jackson denkt er het zijne van. Wegwezen, over en uit.

10. Game 6 World Series
Abolute hoogtepunt van 2011! Twee kwamen de Cardinals terug vanuit geslagen positie en twee keer van David Freese daar verantwoordelijk voor.
Eigenlijk moet iedere sportliefhebber deze wedstrijd gezien hebben. Zo hoort sport te zijn.
Twitter en het Busch stadion ontplofte twee keer na de hits van David Freese. Zoals gezegd het (sportieve) hoogtepunt van het jaar.