dinsdag 27 juli 2010

30. Nolan Ryan

 

30 juli 1993: een Motel6 kamer in Newark vlak bij San Francisco. De airco staat aan en ik kijk voor het eerst live een honkbalwedstrijd op de zender HBO.
Het blijkt een van de laatste wedstrijden van de legendarische pitcher Nolan Ryan te zijn. Hij wint die dag niet (De Texas Rangers verloren van de Oakland Athletics met 1-4) maar oogst alom respect. Ik had geen idee, vond het een leuke wedstrijd. Volgende ochtend een stukje in de plaatselijke krant, de San Francisco Chronicles (“A’s beat Ryan”). Dat heb ik toen uitgeknipt en kwam het knipseltje nog wel eens tegen en that's it.


In de krant las ik dat de Texas Rangers bijna failliet zijn. Een groep o.l.v. Nolan Ryan wil de club redden. Is dit dezelfde Nolan Ryan uit 1993? Ja! Inmiddels is hij gekozen als president van de Texas Rangers.
Gisteren speelden de Rangers toevallig weer tegen Oakland.
Tijdens de wedstrijd werd Ryan live geinterviewd. Heel gemakkelijk: headset op en praten. Dat is toch veel leuker dan de saaie vragen na afloop over wel of niet buitenspel of de grote Vier moeten spelen en meer van die clichés. Gaat ook een stuk makkelijker, geen interviewer nodig: alleen een headset en camera en laat de commentator maar vragen stellen.

 
Nolan Ryan speelde een record van 27 seizoenen in de MLB. Hij speelde voor New York Mets, California Angels, Houston Astros en de Texas Rangers. In 1999 werd hij opgenomen in de honkbal Hall of Fame. En die heb ik live zien spelen .... het is toch fantastisch mensen!

Overigens zijn de Texas Rangers al eens eerder gered. In 1989 kocht George "Double You" Bush samen met een paar vrienden de club voor een prikkie. Van de winst uit de verkoop, kan hij nu nog leven.
Misschien zijn de Texas Rangers een springplank voor iets hogers? Dus wie weet wordt Nolan Ryan ooit nog eens president van de USA? En die heb ik dan live zien spelen .....

maandag 26 juli 2010

29. Ondertussen in Phoenix ....


Zondagavond ik surf wat rond en kom uit bij de MLB site. De Toronto Blue Jays hebben vanavond een mooie zege van 5-3 gehaald op de Detroit Tigers. De tweede in de serie. Ik zie op de site dat er nog flink een aantal wedstrijden in progress zijn. Ik klik op San Francisco tegen Phoenix.
Wat een geluk, bij the SF Giants speelt vanavond (all star) werper Tim Lincecum. Ik moet altijd een beetje lachen om hem. Vrolijke jongen (althans op TV) en hij gooit erg goed.

Het is licht bewolkt in Phoenix, 107⁰ Fahrenheit … 41⁰ Celcius. Lekker weer zo lijkt me en op grond van de stand zou San Francisco dit moeten winnen.

De wedstrijd is virtueel live te volgen via internet. Geweldig! Niet alleen de tussenstanden en de slagmensen etc in real time. Ook de pitches: wijd of slag, fastball of curveball en een kort beschrijving van iedere aangooi plus eventueel gevolg in het spel. Het is niet hetzelfde als op TV maar meer geschreven radioverslag. Net spannend genoeg om even te blijven hangen.

Na 8 innings is de stand 2-2. Als the Giants weer een inning niet scoren, wordt in de 9e inning Tim Lincecum vervangen door Sergio Romo. Hij krijgt 2 man op de honken maar gooit toch 3 uit. We gaan verlengen.
In de 10e verlenging een dubbele honkslag voor SF. 1 uit en 3e honk bezet. 1e en 3e honk bezet. … en gescoord: 3-2.

Ondertussen in Detroit wordt de tweede partij van de dag gespeeld. Het staat in de 5e inning nog 0-0. Dit is een inhaalwedstrijd. Ga ik zo na deze partij even heen.

Nu hoor ik u denken, nou en, lekker belangrijk. Maar het is toch geweldig dat het allemaal kan. Gewoon thuis met een bak chips en een biertje. Het is inmiddels 01:15 uur. In de USA is het uren vroeger maar wat maakt het uit. Ik heb morgen vrij.

San Francisco heeft gewonnen met 3-2 en het staat nu 2-0 voor de Blue Jays in Detroit.
Zo begint op ESPN nog Saint Louis (volgens mijn dochter mijn team) tegen Chicago Cubs. Een wedstrijd duurt een uurtje of drie. Ik hou het voor gezien. Lekker slapen.



vrijdag 23 juli 2010

28. Negen seconden, nueve segundo, neun Sekonnen


Gisteren was dan eindelijk de etappe naar de Tourmalet. Dagen lang was de belangrijkste wielerwedstrijd saai en voorspelbaar. Maar ons toeschouwers werd een enorme worst voorgehouden door de Ducrots en Smeetsen van deze wereld. In de 17e etappe zou het beslist gebeuren. Legendarische rit. Tour zou ontploffen en de gele trui werd beslist. Het verschil tussen Contador en Schleck is 8 seconden. Na bijna 3 weken fietsen. Maar is het nu een spannende Tour geweest? Maar de Tourmalet zou alles goedmaken, was ons beloofd.

Voor de etappe dacht ik dat Contodor gewoon zou winnen. Zonder glans en met een inzinking van Andy Schleck.

12:10uur.
Net als zo velen er helemaal klaar voor. Onderuit voor de TV, laat maar komen dat vuurwerk!
Vooraf beloofde het in ieder geval een prima dag te worden. Geen zon op de Tourmalet maar regen en koude. Gladde weg, mist en wellicht onweer.
Wellicht niets eens beelden. Te mistig, te slecht weer. Het eerste uur is het ook slecht beeld, ca 10 frames per minuut. Irritant, dat wel, maar als het een voorbode is, heerlijk!
Het duo Dijkstra en Ducrot meldden dat het zelfs kon gaan sneeuwen. Zou het net zo legedarisch worden als toen Erik Breukink in de Giro van 1988 een etappe won in de sneeuwstorm?

17:40 uur.
Helaas. Zoveelste saaie etappe. Contador en Schleck waren als duo keurig als eerste boven, de rest volgde op ruime afstand. Geen hondeweer, geen gladde wegen, geen spektakel. De meeste spanning kwam van wat loslopende schapen en veel mongoliede supporters langs de weg. Het ging iedere keer maar net goed. Geesink was boos, kon er niet langs en verloor paar seconden. Maar bleef gewoon 6e.staan. Het is geen Veenendaal-Veenendaal. Hoort er gewoon bij, Robert.

Maar misschien gaat Schleck vandaag weer aanvallen? Zijn achterstand is nog steeds maar 8 seconden. Het zal wel. Ik zie het wel in de samenvatting.
Met de lange tijdrit van zaterdag nog te rijden, durf ik het aan dat het een saaie Tour de France is. Niet eentje die we lang zullen onthouden. Neutralisering, kapotte ketting, wel/niet wachten op elkaar en de laatste van Armstrong.

Maar als Andy Schleck zaterdag 9 seconden sneller rijdt dan Alberto Contador, dan spreken we ineens wel van een legendarische Tour. Wie weet zien we dan nog een spetterende etappe naar Parijs? En dan zegt iedereen dat het iedere etappe feest was, er alle 20 wedstrijddagen strijd was en dat Schleck zijn geweldig zijn geduld heeft bewaard.

Dat zou wat zijn zeg!


Update: in de tijdrit kwam Schleck tot op 2 seconden van het Geel. De sportwereld veerde op. Het zou toch niet ... maar nee. Contador ging beter rijden en won de Tour met 39 seconden.

donderdag 22 juli 2010

27. Red Sox at A's


Gisteren was een gewone MLB avond. Ik zat op ESPN te kijken naar Boston at Oakland, de Red Sox op bezoek bij Athletics. En subtopduel uit de American League. Uitslag 4-6 voor de The A's.
Het was de derde in serie tussen beiden teams.

Wedstrijden in de MLB gaan in series van drie. Je speelt op drie opvolgende dagen een wedstrijd tegen elkaar.
Dat zal vooral een economische reden hebben. Zo hoeft een team maar een keer van in dit geval Boston naar Oakland te reizen. Daarna kan tegen een andere club uit de ‘regio’ worden gespeeld. Zo moeten de Red Sox vandaag tegen de Mariners uit Seattle (1300 kilometer reizen).
En na drie potjes gooien, slaan,vangen en lopen (vrijdag, zaterdag, zondag) spelen de Red Sox drie keer tegen de LA Angels uit Anaheim (1800 kilometer terug vanuit Seattle).
Dan zijn ze twee dagen vrij en reizen de 4800 kilimeter weer naar huis. Vrijdag 30 juli spelen de Red Sox thuis tegen de Detroit Tigers. Die daarvoor bijna 1300 kilometer naar Boston moeten reizen.

Er wordt dus gigantisch veel gereisd in de MLB.

De grootste afstand is volgens mij tussen Florida Marlins (Miama) en de Seattle Mariners: ruim 5300 kilometer.
Natuurlijk zijn er ook kleinere afstanden:
Milwaukee Chicago 145 km
Philadelphia New York 177 km

De plaatselijkse derby’s dan? Mets tegen Yankees, Cubs tegen White Sox, Giants tegen Athletics en Dodgers tegen Angels. Als er twee teams uit een stad zijn, spelen ze beiden in een andere League. Er wordt wel tegen elkaar gespeeld maar minder dan tegen de teams uit dezelfde league. Dus zo af en toe kan er met de fiets naar de wedstrijd worden gereden.

Gisteren was de derde wedstrijd Oakland thuis tegen Boston. De eerste werd 2-1 voor Red Sox, eergisteren werd 5-4 voor Oakland en de laatste van deze serie won Oakland. The A's winnen dus deze serie met 2-1.








Boston staat nu 4e in the American League met een score van 53-42 (W-V) en Oakland staat gedeeld negende met Toronto 48-47. De beste 8 teams spelen playoffs dus moet vooral Oakland nog flink aan de bak.
Ik hoop overigens dat ze het niet redden tegen de Blue Jays (het favoriete team van mijn dochter).

Dus drie keer achter elkaar tegen elkaar. Kunt voorstellen dat er in de week drie keer Roda-Groningen is of AZ-Graafschap. Of nog leuker: Ajax-Feyenoord. Dat wordt hem hier niet als was het alleen maar omdat er dan een week een staat van beleg rond Amsterdam zou moeten worden uitgeroepen. De economische reden zou hier dan het moeten afleggen tegen de kosten voor de gemeenschap. Weinig draagvlak voor, denk ik.
En deze opzet zou de nekslag voor de subtopteams als AZ en Twente zijn. De club met de breedste selectie (begroting) zou dan groot voordeel hebben. En daarbij kunnen de heren voetballers geen zes wedstrijden in de week spelen. Aan de andere kant hoeft een rechtsvelder alleen maar de bal te vangen en af en toe een homerun te slaan. Je kan dus wat sneller herstellen na een wedstrijd ...

Vanvond live om 19:00uur: Atlanta Braves tegen de San Diego Padres, de topper uit de National League.
Kijken allemaal!

dinsdag 20 juli 2010

26. You never walk alone!

Meer af dan toe loop ik hard. Waarom? Omdat ik vind dat dat moet.
Maar “Dat” moet echt structureler. Het past namelijk niet altijd met mijn drukke schema …. zeg maar dat ik niet altijd zin heb om te rennen.

Ik vind hardlopen, joggen, rennen en wat dan ook, namelijk niet leuk. Het is saai en solistisch. Maar het heeft ook voordelen. Het is goedkoop, je kan op ieder niveau beginnen en je kunt vanuit je eigen voordeur starten.
Je hoeft dus niet eerst ergens heen en er zijn geen spiegels onderweg.

En als ik andere mensen zie hardlopen, denk ik steevast: dat moet ik ook (weer) eens gaan doen.

En je weet dat het tijd is om te gaan lopen wanneer…..
Je probeert een paar push-ups te doen en dan merkt dat dat bepaalde lichaamsdelen niet van de grond komen;
Je kinderen kijken naar je trouwalbum en vragen wie mama's eerste man was;
Je stapt op de weegschaal praten en die zegt: "Kom maar terug als je alleen bent".

En als ik ren, denk ik altijd aan de opmerking van Herman Koch (Jiskefet).
Hij ging met de auto naast een hardloper rijden, deed zijn raampje open en riep hard: Stop maar, ze hebben hem al! Geweldig.
Het is helaas nog niet naar mij geroepen.

En je hebt er veel vrienden bij want hardlopers zijn net motorrijders. Een grote Tros-familie. We zeggen elkaar allemaal gedag. Het lijkt wel of ik in een sekte ben opgenomen. Wij hardlopers zijn goed, de rest niet, maar die weten dat nog niet.

Maar, hier volgt een bekentenis, ik loop niet alleen!
Ik loop met Evy. En Evy loopt altijd met mij!

Wie Evy is? Ze is mijn privé hardloopjuf. Evy is een Vlaamse met een mooie stem. Ze moedigt me aan (ze zegt dat ze fier op me is), zegt wanneer ik moet rusten, wanneer we weer kunnen en dat we morgen een rustdag hebben.

Ik heb een hele tijd niet geweten hoe Evy er uit zag. Evy zit namelijk in mijn i-pod. Evy is mijn start-to-run-coach.
Evy is Evy Gruyaert.
Toch maar even op Google naar Evy gezocht. Nou, ze mag best vaker met me mee.
Maar dan zal ik eerst toch wat vaker moeten gaan hardlopen.
Eens kijken of mijn drukke schema dat de komende weken toelaat ….


donderdag 15 juli 2010

25. Midlifecrisis met een oplader



Een vriend van mij heeft een nieuwe liefde. Ik zit nog met een oude.

Nee, voor hem geen dure alimentatieregeling maar gewoon een nieuw abonnement.
Echte lotgenoten weten al waar dit over gaat. Juist boys with toys!

De vriend vond dat hij toe was aan een nieuwe gsm. Dus weken advertenties kijken, uren surfen en wikken en wegen. Overleggen met andere mannen (wat heb jij? Is het wat?) Heerlijk wat een voorpret. Maar de oriëntatiefase is serious business! Onderschat dat niet, dames!
Want bij de nieuwe gsm tellen twee dingen zwaar:
1. Je moet het nieuwste van het nieuwste toestel hebben (je moet met trots je nieuwe speeltje op de vergadertafel kunnen leggen);
2. Je moet er niet de hoofdprijs voor hebben betaald (bij gelijke stand, lees toestel, wint de eigenaar met de beste aanbieding).
Het is toch een kadootje!

Hij koos voor een I-phone. Leuk voor hem en balen voor mij. Ik zit nog een jaar vast aan mijn huidige apparaat, lees verlengstuk. Zeg maar zoals vroeger zo’n dik zwitserszakmes.
Mijn gsm was, toen ik het toestel kreeg, ook gewoon the phone to have was. Eigenlijk zou je iedere 6 maanden een nieuwe moeten hebben.

Waarom?
Typische vrouwenvraag! Nou, daarom!

Midlifecrisis? Mannending? Zal best. Maar alles met touchscreen, knoppen, navigatie, een oplader en vooral veel apps. willen we hebben.
Apps.? Ja dames, Apps.!

Een nieuwe tv? Graag, maar wel vanaf 50 inch.
Een nieuwe laptop? Graag, maar van 19 inch en met minimaal 6MB ram geheugen.
I-pod met meer GB’s? Altijd!
Nieuwe PS3? Zit direct een handige Blue Ray speler in!
Een I-pad? Geen idee wat je er mee moet, maar GRAAG.
Een nieuwe auto? Altijd!! Dat ruikt zo lekker.

En dan lekker winkelen. Winkelen? Ja, wij houden ook van winkelen maar onze H&M’s, Hunkemöllers, P&C’s of gewoon Hema’s heten Mediamarkt, Dixons of Pixmania.nl!
Gewoon door de Mediamarkt lopen, zonder te kopen, is al geweldig. Kijken wat je nodig hebt, eigenlijk een keer week graag.

Heb je het echt nodig? Ook weer zo’n vrouwenvraag. Natuurlijk hebben we het nodig.
Kunnen niet zonder. En als het niet echt nodig is, dan is het allemaal zooooo lekker.
En het praat zo lekker onderling. Lekker slap ouwehoeren met gelijksoortigen.

Maar al die vrouwenvragen:
Maar je oude gsm doet het toch nog goed?
Wat kan die dan beter dan onze laptop?
Wat kan die gsm nu meer dan die je hebt?

Hier komt het antwoord: Jullie kopen toch ook vaak nieuwe kleren of sieraden?
Wat is er mis met die oude oorbellen? Wat kan die blouse meer dan die je aan hebt? En lopen die schoenen dan echt beter?

Klaar, gewonnen, kopen! Op naar de volgende gadget!

woensdag 14 juli 2010

24. We want you! US Soccer


We zeggen vaak dat het voetbal in de USA een minor sport is, maar daar wordt hard aan gewerkt hoor. En de USA is het land van de grote mogelijkheden. Hoewel “soccer’ natuurlijk nog in de schaduw staat van baseball, basketball en Football, gaat het steeds beter. Geld genoeg, mooie stadions en ruim 300 miljoen inwoners. Dat is meer dan Brazilië. Dus moet het toch niet moeilijk zijn om in de USA 23 topspelers te vinden, toch?

Mogelijkheden te over. Het is waarschijnlijk nu nog de traagheid van het spel dat de echte sprong in de weg staat. Maar het verandert snel. Wellicht dat de misstanden tijdens het afgelopen WK en de invoering technische hulpmiddelen (die in andere sporten in de USA al gebruikt worden) daar aan bij kunnen dragen. Maar bekende voetballers zitten in Amerikaanse talkshows en staan op tijschriften zoals Sports Illustrated. En als het team USA betreft en ze doen het goed, is ineens iedereen fan. Net als bij ons dus.

Zo keken de honkballers van de LA Dodgers zondag ook naar de laatste minuten van de wedstrijd Spanje Nederland. En voor hun wedstrijd zondag tegen de Chicago Cubs, gooide voetbalspeler van de USA en van LA Galaxy, Landon Donovan de eerste pitch van de wedstrijd.
Het was overigens een pitch in de speelklasse van Obama. He-le-maal-niets-dus!

En voor de liefhebbers: de Dodgers wonnen zondag met 7-0 van de Cubs.

Donovan zelf is een goed voorbeeld van team USA. Sterspeler van LA Galaxy en hij maakte de belangrijke treffer in de laatste poulewedstrijd tegen Algerije in de laatste minuut. Amerika ontplofte en niet door Al Qaida!
De beelden van de juichende landgenoten kwamen uiteindelijk ook bij Donovan zelf terecht, die ontroerd is: “Ik weet niet of jullie dit al hebben gezien, maar ik krijg er steeds weer tranen van in mijn ogen”, schreef hij op zijn Facebook-pagina

Ook scoorde Donovan tegen Slovenië en Ghana. Hij is hiermee de topscorer van de USA op een WK. Maar ook bij beroemd USA wint het voetbal aan populariteit. Zo zaten Leonardo Di Caprio en Bill Clinton bij een aantal wedstrijden van team USA op de tribune en de laatste was zelfs in de kleedkamer (“I did not have any … with those boys”).

Daarbij ging Team USA voor het WK op bezoek bij in het White House en President Obama had de wedstrijd tegen Ghana ook live gezien. Obama wil zelfs het WK 2018 naar Amerika halen.

Donovan zei overigens na de pitch over de wedstrijd Spanje-Nederland: "Ik heb niet veel van de finale gezien alleen het einde. Ik was andere dingen aan het doen.”
Gelukkig maar, want voetbal moet natuurlijk niet te groot worden in de USA, straks winnen ze echt nog eens.
Ik had wellicht ook niet gekeken naar een finale tussen Spanje en Uruguay.
Maar Donovan heeft de finale wel opgenomen “because they're both good teams.". Ik ben benieuwd of hij daar na de finale nog zo over denkt. Wellicht dat Oranje aan het nieuwe NFL seizoen kan meedoen?

Maar Donovan blijft natuurlijk een echte Amerikaan en volgt het Amerikaanse honkbal natuurlijk al zijn hele leven. Hij is zelfs seizoenkaarthouder van de Dodgers. Nu zitten bij de Dodgers minder beroemdheden dan bij de thuiswedstrijden van de Lakers. Baseball is net als voetbal meer een sport voor het volk. Met het hele gezin en dan barbecueën op de parkeerplaats.

Toen hem gevraagd werd of hij weer in Europa ging spelen zei hij "We'll see,".

Ik zie Landon Donovan aankomend seizoen spelen bij: Manchester City.

Wie weet is team USA bij het komend WK in Brazilië de grote verrassing. In vier jaar kan er veel gebeuren. Als ze een goede jeugdlichting hebben en geen gepensioneerde spelers uit Europa halen, wie weet.


Net als toen de US vrouwen in 1999 in de Rose Bowl (90.185 toeschouwers!) in L.A. na de penalty van Brandi Chastain wereldkampioen werden tegen China.
En als een Amerikaan speelt voor team USA geeft hij sowieso 100%. Dat is hun grote kwaliteit.
We’ll see in Brazil!


dinsdag 13 juli 2010

23. Bel nu! We zitten voor u klaar.

PowerJuicer, Blue Blockers, Great Wok of China, Juice Tiger, Ab Dominator, Perfect Punch, Auri, Miracle Blade, Flying Lure en de Europainter!

Wie is er niet groot mee geworden?
Messen, kwasten en fitness- en keukenapparatuur. De eerste keer was het nog onzin, maar na drie keer kijken kon je eigenlijk niet zonder. Ze waren revolutionair, onverwoestbaar en vooral onmisbaar.

Het gaat natuurlijk over (Hee Mike, wat heb je daar nou?) Amazing Discoveries


In Amazing Discoveries laten wij u zien hoe u met Auri (een met tefal verstrekte ruimtevaart polymeer) uw auto de protectie van een Space Shuttle kunt geven.

Amazing Discoveries was een Amerikaans homeshopping-programma uit begin jaren 90. In de shows werden nieuwe "Amaaaazing" produkten gepresenteerd door de verkopers (die “helemaal uit Engeland” kwamen) John Parkin met zijn rode bretels (autopoetsmiddel Magic Shine of Auri, de autowas die laserbestendig was) en Ian Long, met die baard (schoonmaakmiddel Quick ’n Brite, maakt alle schoonmaak) en vooral presentator Mike ‘gebreide trui’ Levey. Sweater Man Mike is inmiddels al niet meer onder ons. Hij overleed in 2003.

Als u nu belt, krijgt deze handige kleerhangerset er gratis bij!

Maar Mike was meer dan een presentator. Mike was voor mij een vriend. Mike was er altijd als ik terug kwam van het stappen en nog geen zin had om naar bed te gaan.

John, zeg je nou echt dat deze auto helemaal weer schoon wordt? Ja Mike, die auto gaat weer helemaal blinken !


De Nederlandse uitzendingen werden nagesynchroniseerd met opvallend Amerikaans accent. Mike was altijd oprecht verbaasd over de mogelijkheden van het te verkopen product (It's Amaaaazing!). En er was Tony Little (de Karl Noten van de nineties) met zijn fitness apparatuur. Later is hij ooit nog in het programma bij Paul de Leeuw geweest.

Kijk nou, nu heeft hij de motorkap vernield door hem in de brand te steken!

Enkele toppers:
Flying Lure: het aas dat van je afzwemt;
Instant Fisherman, een professionele hengel die 1,2,3 in elkaar zet;
Europainter, de kwast die in een laag dekt en ook een ‘tandenborstel’ voor in de hoeken.

 
Na AD volgden talloze spinoffs. Ze waren nooit meer zo leuk en je kreeg heel veel van hetzelfde met ook veel beroemdheden die zooi aanprezen. Zeg maar de Telsellperiode. Met de Singing Brass, Biostabil 2000, AB-swing, GS27, Magic Bullit (heb ik gekocht!), Titanium II Messenset en het Aerobed.
Het is nooit meer geworden als met Mike!

Amazing Discoveries is ook vaak gepercifleerd. Zo is er een geweldige AD van Jiskefet met de Emergendizer. En staat er een leuke versie over een potlood en papier.

En als de Mike-tv afgelopen was, dan kwam Bob! Bob is natuurlijk Bob Ross, de afro schilder die ‘live’ in een kwartier een schilderij maakte. “It’s your happy tree” met “Van Dyke-brown”. Volgens Bob kon je geen fouten maken bij het verven. Fouten waren "just happy accidents". Na Bob’s God Bless kon je rustig (je roes uit) gaan slapen. De wereld was toen zo slecht nog niet.