Meer af dan toe loop ik hard. Waarom? Omdat ik vind dat dat moet.
Maar “Dat” moet echt structureler. Het past namelijk niet altijd met mijn drukke schema …. zeg maar dat ik niet altijd zin heb om te rennen.
Ik vind hardlopen, joggen, rennen en wat dan ook, namelijk niet leuk. Het is saai en solistisch. Maar het heeft ook voordelen. Het is goedkoop, je kan op ieder niveau beginnen en je kunt vanuit je eigen voordeur starten.Je hoeft dus niet eerst ergens heen en er zijn geen spiegels onderweg.
En als ik andere mensen zie hardlopen, denk ik steevast: dat moet ik ook (weer) eens gaan doen.
En je weet dat het tijd is om te gaan lopen wanneer…..
Je probeert een paar push-ups te doen en dan merkt dat dat bepaalde lichaamsdelen niet van de grond komen;
Je kinderen kijken naar je trouwalbum en vragen wie mama's eerste man was;
Je stapt op de weegschaal praten en die zegt: "Kom maar terug als je alleen bent".
Hij ging met de auto naast een hardloper rijden, deed zijn raampje open en riep hard: Stop maar, ze hebben hem al! Geweldig.
Het is helaas nog niet naar mij geroepen.
En je hebt er veel vrienden bij want hardlopers zijn net motorrijders. Een grote Tros-familie. We zeggen elkaar allemaal gedag. Het lijkt wel of ik in een sekte ben opgenomen. Wij hardlopers zijn goed, de rest niet, maar die weten dat nog niet.
Ik loop met Evy. En Evy loopt altijd met mij!
Wie Evy is? Ze is mijn privé hardloopjuf. Evy is een Vlaamse met een mooie stem. Ze moedigt me aan (ze zegt dat ze fier op me is), zegt wanneer ik moet rusten, wanneer we weer kunnen en dat we morgen een rustdag hebben.
Ik heb een hele tijd niet geweten hoe Evy er uit zag. Evy zit namelijk in mijn i-pod. Evy is mijn start-to-run-coach. Evy is Evy Gruyaert.
Toch maar even op Google naar Evy gezocht. Nou, ze mag best vaker met me mee.
Maar dan zal ik eerst toch wat vaker moeten gaan hardlopen.
Eens kijken of mijn drukke schema dat de komende weken toelaat ….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten