maandag 21 november 2011

103. Kein geloel, basketball spielen!

.

De staking van de NBA spelers duurt namelijk al een tijdje en het ziet er niet naar uit dat de beste basketballers ter wereld dit seizoen nog gaan spelen. Althans niet in Amerika.
Maar waarom staken de spelers eigenlijk? Om geld.
Maar hebben ze niet genoeg inkomen om zelfs een jaartje voor niets te kunnen ballen?

NBA Lockout
De spelers van de beste basketbal competitie ter wereld, de NBA, staken. Ze staken omdat eerdere afspraken niet meer (kunnen) worden nagekomen door de bond en de clubs. Er is namelijk minder geld te verdelen. Wat dat betreft lijkt de NBA momenteel wel wat op de echte wereld.
In de NBA lijden een flink aantal teams verlies. Er moet daarom een geheel nieuwe verdeelsleutel komen om allemaal te overleven. In goed Nederlands heet dat: de spelers moeten behoorlijk minder gaan verdienen, omdat zij de voornaamste kostenpost zijn.

De spelers zijn het hier niet mee eens, want er waren afspraken gemaakt en daar willen de clubs en de bond nu onderuit.

Hierbij doet zich wel de situatie voor dat de paar supersterren van de NBA miljoenen verdienen en de rest niet. Die rest wil ook graag meeliften dus die vormen een eenheid met supersterren als Lebron James en Kevin Durant. Nou loopt het gros natuurlijk niet voor het minimumloon te spelen, maar de verhoudingen liggen wel wat scheef. Aan de andere kant wil het publiek de “All Stars” maar wat graag zien. Die sterren weten dat en spelen hoog spel.


22 van de 30 teams zouden verlies draaien en verder zou het algemene verlies nog eens 300 miljoen dollar bedragen. Het moet dus anders volgens de bond.
De spelers daarentegen twijfelen aan de hoogte van deze cijfers en houden vast aan de lopende afspraken.

In de afgelopen overeenkomst stond dat 57 procent van de NBA-inkomsten naar spelerslonen ging. De spelers waren bereid om een toegeving te doen en dat naar 54,3 procent te laten zaken. De eigenaars wilden een 50-50 verdeling. Verder wil de bond een verbod op heel lange contracten en een salarisplafond voor de spelers.
Voor de leek lijken niet echt heel grote verschillen.
Het gaat dus een principekwestie.

Maar de spelers vinden dat zij niet serieus genomen worden en spelen het stakingsspel keihard.
Zo hard zelfs dat er desnoods dit ze dit seizoen niet zullen spelen.
Dat zou zo maar kunnen. Zo lang de lockout duurt, blijven de speelzalen leeg.
Want eerst moest het pre-season (oefenwedstrijden) er aan geloven, daarna de maand november en nu is het tot medio december no play. Grote kans is dat het seizoen nu voorbij is.

Chinese connection?
Sommige spelers hebben er geen zin meer in en verkassen naar China of Europa.
Zo ook onze landgenoot Dan Gadzuric. Hij was het zat en speelt verder bij het Chinese Jiangsu Dragons (wie kent ze niet?).


Overigens hebben de Chinese clubs een leuke clausule in de contracten met NBA spelers. Zij mogen bij een einde van de lockout, niet terug naar de USA, maar moeten even netjes het seizoen in China afmaken. Voor wat hoort wat dus of te wel shàn yǒu shàn bào (善有善).

En sommige spelers gaan nu in Italië of Turkije spelen. Maar zei Johan Cruijff niet dat ieder nadeel zijn voordeel heeft? Zo speelde NJ Nets speler Deron Williams op 9 november in de wedstrijd Leiden-Besiktas in de Leidense “gymzaal”. Zie je dus zomaar een wereldspeler tussen de Leidense parttimers!

Obama
Om de staking te beëindigen worden alle middelen ingezet. Zo was de hoop gevestigd op een heel grote basketbal fan, namelijk de president van de USA. Helaas zag Barack Obama voor zich zelf geen rol om het NBA seizoen te redden. Obama vindt het wel “hartverscheurend” dat er geen wedstrijden gespeeld worden.


Maar hoe zeer Obama ook van de staking baalt, Mr. President is van mening dat de spelers en de eigenaars hun situatie zelf moeten oplossen. Geen rol voor hem, want zoals hij zelf zegt:
” I’ve got some bigger fish to fry.”

Maar de NBA lockout is ook slecht voor Obama. Bemoeit hij zich er niet mee, kost hem dat stemmen. Komt ie met een oplossing, dan verkiest hij de NBA boven andere (belangrijkere) zaken. Dat kost hem ook stemmen.

Scheurtjes
Inmiddels begint het collectief van de spelers wel scheurtjes te vertonen. De staking duurt te lang, de spelers willen gewoon spelen en weer salaris ontvangen. Want zo verwoordde voormalig NBA speler Dennis Rodman  het, dat spelers eigenlijk geen moer geven om één front te vormen. Het enige dat voor hen telt, is hun bankrekening. En no play, no pay.

An offer the couldn’t refuse? Yes they can!
Als ultieme redding bood de NBA een stikken of slikken voorstel aan de spelers. Het was het laatste bod, een compromis, aan de spelers met een start van de competitie medio december.
Het compromis wezen de spelers af. Opnieuw: No deal!

De spelers zijn nu zelf naar de rechter gestapt. Zij klagen de NBA aan omdat de bond hen het recht op werk ontzegt. Het is dus nog niet voorbij. Jammer voor de spelers maar de grootste verliezers zijn natuurlijk de fans. No NBA dus. Een alternatief is het US college basketbal.
Maar de Jupiler league van het basketbal is leuk, we kijken natuurlijk liever CL!
Helaas ziet het erg toch naar uit dat we dit jaar geen Celtics – Heat of Lakers – Mavericks krijgen. Tenzij je je spelcomputer gebruikt.


Nadeel = Voordeel
Maar ook hier geldt de nadeel-voordeel spreuk van Cruijff: geen kijkvreugde maar het scheelt in ieder geval € 15,- per maand dat je uitspaart aan een Sport1 of NBA.com abonnement. En geen wedstrijden betekent ook dat er ‘s nachts gewoon geslapen kan worden.

En daarbij dan maar een jaartje 50%, altijd nog meer dan ik de komende 10 jaar ga verdienen!
Dus ik zou het overbekende credo van Ernst Happel willen gebruiken: Heren NBA-spelers, Kein geloel, basketbal spielen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten